در آینه تصویرت اگر تیره و تار است
در آینه تصویرت اگر تیره و تار است
در خویش نظر کن که پر از گرد و غبار است
راهی بگشاییم اگر در پی نوریم
یک خانه بی روزنه را نور چه کار است؟
دل را بتکانیم و بر آن عطر بپاشیم
هر کنج دلی خوب ترین جای قرار است
یک چند اگر گریه سپس خنده بر آریم
خورشید امیری ست که بر ابر سوار است
فرصت گذران است و دمی منتظرت نیست
او می رود و می رود و مثل قطار است
لب را به لبش دوز و در آغوش کش او را
ساحل به تماشا شد و عمری به کنار است
هرگاه کسی دل به دل عشق سپرده
حالش متحول شد و آنگاه بهار است
محمد فرخطلب فومنی
+ نوشته شده در دوشنبه چهارم فروردین ۱۴۰۴ ساعت ۱:۲۵ ب.ظ توسط محمد فرخطلب فومنی
|
محمد فرخطلب فومنی