نگاه های تو یک سرگذشت طولانی ست

مسیر رد شدن از لحظه های بحرانی ست

 

سروده می شوی از عمق جان یک شاعر

که خشت خشت وجودش به فکر ویرانی ست

 

هم او که دلخوشی اش رو به آسمان تو بود

علاج روز سیاهش ستاره درمانی ست

 

زمین برای رسیدن به فصل رویش تو

تمام روز و شبش را درون حیرانی ست

 

زبان زبانه کشید از زبانه های زمان

کشان کشان زبانم تمام ایمانی ست-

 

که از زبان تو در کام گیری از لب من

غزل تکانی مفهوم ناب عرفانی ست

 

مرا ببخش، درختی که پیش روی تو است

لباس رسمی او باب فصل عریانی ست

 

تمام وسعت شب هات را شنا کردم

مسیرهای رسیدن همیشه طولانی ست

 

محمد فرخ طلب فومنی

از کتاب عشق را بو می کشم

 

کانال اشعار

اینستاگرام